บทที่ 75 เป็นของใครไม่ได้แล้ว

สองวันมาแล้วที่ณิชชาใช้ชีวิตอยู่คนเดียว ช่อดอกไลแล็กที่ปักไว้ในแจกันบนโต๊ะเหี่ยวลงบ้าง แต่เธอก็มีความสุขดีที่ได้มองมันอยู่อย่างนั้น เป็นเวลาสองวันแล้วเช่นกันที่ไม่มีความเคลื่อนไหวใด ๆ จากเจ้าของดอกไม้

แสนสวยนี้ หญิงสาวยิ้มเศร้า ๆ ให้กับดอกไม้ อัครชัยก็คงเหมือนทุกครั้ง  มาเมื่ออยากมา ทิ้งให้เธอจม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ